- تاریک چشم
کسی که بینایی چشمش کم باشد، نابینا
معنی تاریک چشم - جستجوی لغت در جدول جو
- تاریک چشم (چَ / چِ)
کوته نظر. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، شب کور. (آنندراج) ، آنکه بینایی چشم او کم باشد. (ناظم الاطباء)
- تاریک چشم
آنکه بینایی چشمش اندک باشد چشم تاریک ضعیف چشم، کوته نظر، شب کور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تیره رنگ، سیاهرنگ:
جدا گشت تیغ شهی از نیام
برون شد خوراز میغ تاریک فام،
(گرشاسبنامه)
جدا گشت تیغ شهی از نیام
برون شد خوراز میغ تاریک فام،
(گرشاسبنامه)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
شب تاریک. شب های محاق:
صدرجهان، جهان همه تاریک شب شده ست
ازبهر ما سپیدۀ صادق همی دمی.
رودکی.
بگوش من آید بتاریک شب
که بگشاید از رنج یک تن دو لب.
فردوسی
صدرجهان، جهان همه تاریک شب شده ست
ازبهر ما سپیدۀ صادق همی دمی.
رودکی.
بگوش من آید بتاریک شب
که بگشاید از رنج یک تن دو لب.
فردوسی
(تُ چَ / چِ)
لغت نامه دهخدا
چشم گیرا. (ناظم الاطباء). زیباچشم. دارای چشم جذاب. که چشم او بیننده را بخود کشد:
کرد را بود دختری بجمال
لعبتی، ترک چشم و هندو خال.
نظامی
کرد را بود دختری بجمال
لعبتی، ترک چشم و هندو خال.
نظامی
نیم سایه، نیم تاریک، تاریک روشن
شب تاریک و پرمه